Struwity w pęcherzu moczowym u psa

Pacjent ze Szczecińskiego Centrum Weterynaryjnego.

Aparat RTG X-WET MAXI

Pies, 5-letni mieszaniec, trafił do przychodni z objawami dyzurycznymi: bolesnym oddawaniem moczu (stranguria) oraz krwiomoczem (hematuria).

W badaniu radiologicznym uwidoczniono liczne kamienie w pęcherzu moczowym. Średnica największego wynosiła około 5 cm.

Wykonano zabieg cystolitotomii. Analiza  składu usuniętych kamieni wskazała na fosforany amonowo-magnezowe (struwity).

Według  zaleceń “ACVIM Small Animal Consensus Recommendations on the Treatment and Prevention of Uroliths in Dogs and Cats” z 2016r.  kamica dróg moczowych u psów i kotów wymaga przeprowadzenia szczegółowej diagnostyki w celu wyjaśnienia przyczyn powstawania złogów mineralnych. 

Niezbędne jest wykluczenie podłoża infekcyjnego, a w przypadku potwierdzenia infekcji dróg moczowych skuteczna jej eliminacja.

W celu zmniejszenia ryzyka nawrotów konieczne jest odpowiednie postępowanie terapeutyczne.

• w przypadku jałowych kamieni struwitowych główną rolę odgrywa profilaktyka żywieniowa.  Zaleca się stosowanie karm o wysokiej wilgotności w celu obniżenia ciężaru właściwego moczu. Na rynku dostępne są diety ze zmniejszoną zawartością magnezu i fosforu, wspomagające regulację pH moczu (<6,5), a także suplementy zakwaszające mocz.

• w przypadku kamicy o infekcyjnym podłożu zaleca się monitorowanie zakażeń poprzez wykonywanie posiewów moczu- posiew należy wykonać co miesiąc przez 2-3 miesiące, a następnie zgodnie ze wskazaniami klinicznymi w oparciu o objawy i czynniki ryzyka występujące u pacjenta. Stosowanie odpowiedniej diety nie zapobiega nawrotom, ale może opóźnić lub zminimalizować powstawanie kamieni w przypadku nierozpoznanego zakażenia.

Bibliografia:

ACVIM Small Animal Consensus Recommendations on the Treatment and Prevention of Uroliths in Dogs and Cats

J.P. Lulich, A.C. Berent, L.G. Adams, J.L. Westropp, J.W. Bartges, C.A. Osborne

first published: 09 September 2016